Śnieżka, jak przystało na imienniczkę sławnej królewny, góruje nad okolicą, osiągając wysokość 1602 m n. p. m. i stanowiąc najwyższy szczyt Karkonoszy, a nawet całych Sudetów. Kształt góry, przypominający klasyczny wulkan, jest źródłem częstych błędnych interpretacji jej pochodzenia. Śnieżka, niestety, nie jest wulkanem – jest za to niesłychanie urokliwą, piękną i, jak przystało na królewnę, nieco kapryśną górą.
Mimo, iż Sudety są jednym z najstarszych (a więc najbardziej zniszczonych przez siły natury) pasm górskich w Europie, sama Śnieżka ma solidne podstawy, które pozwalają jej dzielnie opierać się procesom erozji. Pod względem geologicznym ma ona formę skalnego stożka, zbudowanego głównie z twardych skał metamorficznych, zwanych hornfelsami, a jedynie od zachodniej strony – z nieco mniej odpornych granitów. W odróżnieniu od Śnieżki, pozostała część Karkonoszy składa się właśnie z granitu, który, mimo iż jest znacznie twardszą skałą niż np. wapień, przez tysiące lat erozji został jednak znacznie zniszczony i zaoblony. Budujący Śnieżkę hornfels powstał natomiast z łupka łyszczykowego, który, wskutek kontaktu z gorącą magmą, został przeobrażony w niesłychanie twardą skałę, o znacznie lepszych od granitu parametrach.
Południowy stok Śnieżki jest najbardziej niedostępny i pocięty głębokimi żlebami; na północy natomiast występuje strono opadający rumosz skalny. Jedyne łagodne zejście ze szczytu znajduje się od strony wschodniej, gdzie zbocza góry opadają do Słonecznej Doliny.
Klimat, panujący w górnych partiach Śnieżki ma zbliżony charakter do tego, który panuje za kołem podbiegunowym. Skutkiem tego, na zboczach góry wykształciła się typowa roślinność alpejska, występująca tu jednak na niższej niż zwykle wysokości nad poziomem morza. Warunki klimatyczne panujące na Śnieżce również przypominają te ze szczytów znacznie wyższych Alp; średnia roczna temperatura na szczycie wynosi… 0 stopni Celsjusza, zaś w najcieplejszym miejscu jedynie 10.6°C. Natomiast ostatni zanotowany rekord ciepła pochodzi z 28 lipca 2013 roku i wynosi zaledwie 24.6°C. Takie warunki powodują, ze pokrywa śnieżna utrzymuje się to bardzo długo, a śnieg zalega od października aż do maja. Dzieła dopełniają charakterystyczne dla szczytu góry huraganowe wiatry, o prędkości często przekraczającej 80 m/s,którym towarzyszy utrzymujące się przez ponad 300 dni w roku zamglenie. Wszystko to powoduje,że góra, jak przystało na królewnę, jest niezwykle kapryśna i wydaje się niechętna szturmującym ją turystom. Mimo wszystko, wciąż nie brakuje śmiałków pragnących zdobyć jej szczyt. Najwytrwalsi z nich (oraz najwięksi szczęściarze), mogą jednak oglądać niezwykłe zjawiska przyrody, takie, jak ognie św. Elma, Gloria czy widmo Brockenu. Co więcej, jeśli uda nam się trafić na dobra pogodę, ze szczytu Śnieżki możemy podziwiać wspaniałą panoramę okolicy, zaś wskutek ukształtowania terenu widoczność może sięgać nawet 200 km.
